Neden Kovdum?

Bir iş adamı arkadaşına sekreterini neden işten kovduğunu anlatıyordu:

- İki hafta önce 45. yaşgünümdü ve o sabah kendimi iyi hissetmiyordum. Kahvaltı masasına oturduğumda karımın doğum günümü kutlayacağını ve büyük bir olasılıkla bir hediye vereceğini tahmin ediyordum. Bırak doğum günümü kutlamayı, bir "Günaydın" bile demedi. Kendi kendime karım unuttu herhalde ama çocuklarım hatırlar diye düşündüm. Çocuklar kahvaltıya geldi ve tek kelime etmediler. İşe giderken moralim cok bozuktu ve üzgündüm. Ofisime girdiğimde, Janet "Günaydın Patron, doğum gününüz kutlu olsun" dedi ve kendimi daha iyi hissettim, birisi hatırlamıştı. Öğlene kadar çalıştım. Yemek zamanı Janet kapıya vurdu ve "Dışarda hava çok güzel ve bu gün sizin doğum gününüz, haydi yemeğe çıkalım, sadece siz ve ben". Bütün gün duyduğum en güzel şey buydu. "Haydi gidelim!" dedim... Yemeğe çıktık. Normalde gittiğimiz bir yere gitmedik, şehir dışında özel bir lokantaya gittik. İki martini içtik ve yemekten sonsuz zevk aldık. İş yerine dönerken, "Hava çok güzel, ofise dönmemiz gerekmiyor değil mi?" diye sordu. Hayır, sanırım gerekmiyor" dedim. "Benim evime gidelim ve size bir martini daha ikram edeyim" dedi. Evine gittik. Başka bir martininin daha tadını çıkardık ve bir sigara içtik ve Janet dedi ki: Patron; izninizle, yatak odasına geçip üzerime daha rahat birşeyler giyeyim" dedi ve ben de memnuniyetle izin verdim. Yatak odasına gitti ve altı dakika sonra yatak odasından çıktığında elinde kocaman bir pasta taşıyordu, arkasından karım ve çocuklarım geliyordu. Hepsi "İyi ki doğdun!" şarkısını söylüyorlardı. Ve ben orada üzerimde sadece çoraplarımla oturuyordum!...

Oy ver:
loading
3(17 oy)