Karadenizli Fıkraları

Temel'in evine bir gün haciz gelmiş. Memur bütün eşyaları topluyormuş. Temel memura sadece masam kalsın diye çok yalvarmış. Memur da merak edip sormuş:

- Bütün eşyalarını kaybetmişsin! Neden değerli bir şey değil de masanın kalmasını istiyorsun?

Temel de demiş ki:

- Bu masa benim her soruma cevap veriyor da ondan!

Mermur da merak edip sormuş:

- Peki masana sor bakalım; benim karım şuan evde ne yapıyor?

O anda masanın da çekmeceleri girip girip çıkmaya başlamış.

Temel uyuyormuş, birden yataktan düşmüş. Kalkmış yeniden yatmış. Biraz sonra bie daha düşmüş ve sevinerek mırıldanmış:

- İyi ki kalkmışım yoksa üstüme düşücektim!...

Temel bir gün dağda gezerken ayağı kayar ve çukura düşer. Başlar bağırmaya:

- Kimse yok miduur? Kimse yok miduur?

Böyle bağırırken gece olur. Tanrı bakar kulu çok acı bağırıyor. Seslenir:

- Ben Tanrı'yım. Sen kulum! Ömrün boyunca içki içtin, kumar oynadın, zamparalık yaptın. Bunları bırakacağına yemin et seni kurtaracağım!

Temel düşünür ve tekrar başlar:

- Başka biri yok miduur? Başka biri yok miduur?

Temel bir gün doktora gitmiş. Doktor da teşhisi koymuş:

- Karnın su topluyor, adelelerinde kireçlenme var, böbreklerinde taş var!

Temel:

- Uyy desene toktor beton cibiyum daaa!...

Babam öldü, demiş Temel. İlyas sormuş:

-Neden öldü?

- Apartmanın sekizinci katının balkonundan düştü.

- Eyvah parçalandı mı?

- Yok! Girişteki bakkalın tentesine düşünce oradan havalanıp karşı apartmana yöneldi.

- Apartmana mı çarptı, nasıl oldu?

- Yok! Karşı apartmanın balkonunda çamaşırlar asılıydı. Çamaşır ipine vurup fabrikanın bahçesine düştü.

- Orada mı öldü?

- Yok! Fabrika çelik yay fabrikasıymış. Bahçedeki yayların üzerine düşüp havalandı yeniden...

- Peki sonra? Vurduk hakkında devamını oku »