Nasreddin Hoca Fıkraları

Bir gün Nasreddin hocaya bir mektup gelmiş. Mektup arapçaymış. Hoca mektubu evirmiş çevirmiş okuyamamış. Yoldan geçen birine sormuş:

- Yahu şu mektubu okuyuversene!

Adam da okuyamamış. Birkaç kişiye sormuş onlarda okuyamamış. Daha sonra birine sormuş:

- Ne yazıyor burada?

Adam da bilememiş. Hocaya demiş ki:

- Yaşından başından utan çok bilirim diye kavukla gezersin sonra da bir mektup bile okuyamazsın yuh sana!

Hoca da sinirlenmiş:

- Çok biliyosan al bu kavuğu... Tak kafana. Hoca ol sen oku bakalım!

Nasreddin Hoca'nın bir komşusu varmış. Devamlı Hoca'dan bir şeyler ister ama geri vermezmiş. Hoca da haliyle sıkılmaya başlamış bu işe... Yine bir gün komşusu gelmiş Hoca'ya:

- Hocam, bizim ip koptu. Sende var mı 5 metre kadar? Yarın çarşıdan alınca geri veririm senin ipi, demiş.

Hoca da:

- Veremem ipe un serdim! demiş.

Komşusu:

- Hocam, hiç ipe un serilir mi? demiş.

Hoca da:

- Gönlüm razı değilse vermeye, ipe un da serilir! demiş.

Akşam geç saatte eve gelen Hoca pencerede bir karaltı görür. Hanımına sus işareti yaparak tüfeğini doğrulttuğu gibi ateşler. Eve girerler, bir de bakarlar ki ateş ettikleri Hocanın cüppesi... Hoca:

- Hanım ucuz kurtulduk! Ya içinde ben olsaydım!...

Köylüler Hoca'ya yaşını sorarlar. Hoca "Kırk" diye yanıtlar. Köylüler on sene sonra aynı soruyu sorup yine "Kırk" cevabını alınca:

- E hocam, on yıl önce de kırk yaşında olduğunu söylemiştin! demişler.

Hoca hiç bozmadan:

- Evladım, ben ne bileyim on sene öncesini!...

Nasreddin hoca ve hanımı gece uyuyormuşlar. Mevsim kış, hava da çok soğuk ortalık buz kesiyor. Gecenin bir yarısında birden bir gürültü patırtı ile uyanmışlar. Nasreddin Hoca:

- Hayırdır İnşallah! Ben bir bakıp geleyim! demiş.

Hava çok soğuk olduğundan yorganı da üzerine almış. Hoca bir müddet sonra yorgansız geri dönmüş. Karısı sormuş; "Ne oldu?" diye. Hoca gayet sakin:

- Yorgan gitti, kavga bitti!