Karı-Koca Fıkraları

Bir zamanlar genç bir erkek sevgilisine evlenme teklif etmiş. Kız ''Hayır'' demiş. Erkek de ömrünün sonuna kadar mutlu yaşamış.

İki adam yolda karşılaştılar:

- Neyin var çok kötü görünüyorsun?

- Hayat, hep hayat...

- Geçer dostum geçer, gel birşeyler içelim...

- İçmek hep içmek...

- Haklısın gel yemeğe gidelim.

- Yemek hep yemek...

- Pekala gel bize gidelim, karım seni görünce sevinecektir...

- Yatmak hep yatmak...

İki arkadaş konuşurlar:

- Karımla evlenmeden önce hiç yatmadım. Sen yattın mı?

Öteki başını kaşır:

- Biraz düşünmem lazım. Karının adı neydi?...

Adam, karısına:

- Karıcığım işler biraz kötü gidiyor, biz çok para harcıyoruz. Sen yemek yapmasını öğrensen de ahçının işine son versek...

Kadın altta kalmamış:

- Sen sevişmeyi öğren, şoförü kovalım.

Adamın geleneksel yapısı; geniş alınlı, uzun burunlu, burnuna yakın masmavi gözler, belirgin bir çene, uzun sırt, nispeten kısa bacaklar. Günlerden bir gün nur topu gibi oğlu olur. Hokka gibi burun, zeytin gibi gözler, son derece orantılı bir vücut... Kısacası; arslan parçası bir delikanlı. Baba hayatından çok memnundur. Aradan iki yıl geçer... Adam karısına gururla sorar:

- Bu çocuk kime benziyor?

Muhterem eşi:

- Sen tanımazsın!