Deli Fıkraları

Bir akıl hastanesinde deliler iyileşmiş mi, diye bakıyormuş doktorlar. Doktorlar duvara kapı çizmişler. Bütün deliler bu kapıya çarpıyorlarmış. En son bir deli kapının üzerine yürümemiş. "Neden geçmiyorsun?" demişler. "Tabi kapıyı kilitlediniz, anahtarı da aldınız; biz içeriye giremiyoruz." demiş..

Bir psikiyatr; delilerin, dışardan, deli gibi görünüp görünmedikleri hakkında  bir araştırma yapıyormuş. Yoldan geçen birine sormuş:

- Ben deli miyim?

- Evet!

- Bu kanıya nasıl vardınız?

- Aklı başında adam; yoldan geçenlere, ben deli miyim diye sorar mı?

İki deli bakırköyden kaçmış. Tam kapıda bekçi varmış. Bekçiyi gören iki deli hemen büyük çınar ağacının arkasına saklanmış. Bekçi onlara doğru yaklaşmış. Bekçi: "Kim var orada?" demiş. Deli kedi sesi çıkartmış. Bekçi tam giderken delilerin ayağının altındaki yapraklar hışırdamış. Bekçi tekrar "Kim var orda?" demiş. İkinci deli de seslenmiş:

- İkinci kedi... İkinci kedi!...

Akıl hastanesinde bir gün, bir deli hasta bakıcıyı yanına çağırır. "Bana çabuk 5 şişe kola getir" der. Hasta bakıcı buna kızar ve hastaya beş tokat atar ve "Al işte kolalarını" der. Aradan zaman geçtikten sonra yine aynı hasta, bakıcıyı yine çağırır. Bu sefer hasta; hasta bakıcıyı tokatlar. Bakıcı, "ne oluyor?" der. Hasta cevap verir:

- Şişeleri getirdim ağabey!...

Adamın biri akıl hastahanesinin yanından geçerken; garip sesler duymuş. Seslere kulak verince delilerin: "On üç... On üç..." diye bağırdıklarını farketmiş. Adam kafasını uzatmış, bakmış. Deliler, adamı kafasından tuttukları gibi içeriye çekmişler. Bağırmaya devam etmişler, fakat slogan değişmiş: "On dört... On dört..."