Karadenizli Fıkraları

Temel bir gün dağda gezerken ayağı kayar ve çukura düşer. Başlar bağırmaya:

- Kimse yok miduur? Kimse yok miduur?

Böyle bağırırken gece olur. Tanrı bakar kulu çok acı bağırıyor. Seslenir:

- Ben Tanrı'yım. Sen kulum! Ömrün boyunca içki içtin, kumar oynadın, zamparalık yaptın. Bunları bırakacağına yemin et seni kurtaracağım!

Temel düşünür ve tekrar başlar:

- Başka biri yok miduur? Başka biri yok miduur?

Temel bir gün doktora gitmiş. Doktor da teşhisi koymuş:

- Karnın su topluyor, adelelerinde kireçlenme var, böbreklerinde taş var!

Temel:

- Uyy desene toktor beton cibiyum daaa!...

Babam öldü, demiş Temel. İlyas sormuş:

-Neden öldü?

- Apartmanın sekizinci katının balkonundan düştü.

- Eyvah parçalandı mı?

- Yok! Girişteki bakkalın tentesine düşünce oradan havalanıp karşı apartmana yöneldi.

- Apartmana mı çarptı, nasıl oldu?

- Yok! Karşı apartmanın balkonunda çamaşırlar asılıydı. Çamaşır ipine vurup fabrikanın bahçesine düştü.

- Orada mı öldü?

- Yok! Fabrika çelik yay fabrikasıymış. Bahçedeki yayların üzerine düşüp havalandı yeniden...

- Peki sonra? Vurduk hakkında devamını oku »

Temel dinlediği bir fıkraya 4 kere gülmüş:

1. Anlatılınca
2. İzah edilince
3. Anlayınca
4. Hala anlamadığını anlayınca

Temel'le Dursun kamyon alıp nakliyat işi yapmaya başlamışlar. Temel'in ehliyeti olmadığı için komyonu Dursun kullanıyormuş. Tabi gel zaman git zaman araba arıza yapmış. Dursun Temel'e:

- Temel arabanın vitesi bozuldu, demiş.

Temel'de:

- Arabayı aldığımızdan beri kurcalayıp duruyorsun tabii bozulur! demiş.