Nasreddin Hoca Fıkraları

Birkaç adam tabutun altına girmiş, cenazeyi götürüyorlarmış. Adamın birisi Nasrettin Hoca'nın yanına sokulup gereksiz bir soru sormuş:

- Hocam, cenazeyi taşırken tabutun nersin de bulunmak lâzım? Sağında mı, solunda mı, önünde mi, arkasında mı?

Hoca,sakalını sıvazlayarak:

- Tabutun içinde bulunma da, neresinde bulunursan bulun, demiş.

Bir gün Nasreddin Hoca'nın çuvalını hırsız çalmış. Hoca çuvalını aramayıp doğruca mezarlığa giderek beklemeye başlamış. Bunu gören tanıklar:

- Hocam hırsızı aramayıp mezarlıkta ne yapıyorsun? demişler.

Hoca da:

- Arayıp da niye zahmet edeceğim; ne kadar usta hırsız olursa olsun sonunda o da mezarlığa gelecek!... diye cevap vermiş.

Akşam geç saatte eve gelen Hoca pencerede bir karaltı görür. Hanımına sus işareti yaparak tüfeğini doğrulttuğu gibi ateşler. Eve girerler, bir de bakarlar ki ateş ettikleri Hocanın cüppesi... Hoca:

- Hanım ucuz kurtulduk! Ya içinde ben olsaydım!...

Hoca'nın iki karısı varmış. Bir gün "En çok hangimizi seviyorsun?" diye sormuşlar. Hoca söylemek istememiş. Yeni karısı sormuş:

- İkimiz de göle düşsek, önce hangimizi kurtarırdın?

Hoca eski eşine:

- Sen biraz yüzme biliyordun degil mi?

Hoca Nasreddin ölüm döşeğindeymiş. Karısını çağırmış:

- Hanım en güzel elbiselerini giy, iyice kokular sürün, tak takıştır yanıma gel otur.

- Ayol hoca delirdin mi sen. Bu durumdayken ben nasıl süslenirim?

- İyi ya azrail gelince belki beğenip, benim yerime seni götürür!...