deli

Napolyon akıl hastanesini ziyarete gider. Delinin biri yanına gelir:

- Babalık sende kimsin?

- Ben Napolyonum!

- Üzülme... Bende de böyle başlamıştı!...

Deli hastahanesindeki deliler 4 yıldan beri aynı deliğe bakıyorlarmış. Doktorlar da delilerin 4 yıldan beri neye baktıklarını merak etmiş ve sıraya girmişler. Bakan arkaya geçiyormuş. Doktorlar bakıp da hiç birşey göremeyince, delilere bu delikte birşey göremediklerini söylemişler. Deliler de: "Biz 4 senedir bakıyoruz bir şey göremiyoruz siz bir bakmayla görebilir misiniz hiç?" demişler.

Akıl hastanesinde doktor iki deliyi çağırmış ve: "Bu masayı 4. kata çıkartır mısınız?" diye sormuş. Deliler de:

- Tabii çıkartırız, demişler.

Başlamışlar taşımaya 4. kata geldiklerinde, doktor bakmış delilerden birisi masanın içinde duruyor. Doktor sormuş:

- Ne diye arkadaşına yardım etmedin?

Deli cevap vermiş:

- Ben arkadaşımla anlaştım ona içeriden yardım ediyorum, demiş.

Birgün tımarhanede yangın çıkar. Doktorlar delileri nasıl çıkaracağız derken başhekim parlak bir fikir sunar: "Hasta bakıcıyı soyup aralarına yollayalım. Canlı bomba sanıp kaçarlar!" doktorların hepsi mecburen tamam der ve planı uygulamaya koyarlar. Hasta bakıcı emir kulu olduğu için mecburiyetten soyunup gider. Deliler aynen dedikleri gibi bunu canlı bomba sanar ama camdan atarlar. Bunun üzerine bizim başhekim doktorlardan birini yollar yine camdan atarlar. Canlı Bomba hakkında devamını oku »

Bir psikiyatr; delilerin, dışardan, deli gibi görünüp görünmedikleri hakkında  bir araştırma yapıyormuş. Yoldan geçen birine sormuş:

- Ben deli miyim?

- Evet!

- Bu kanıya nasıl vardınız?

- Aklı başında adam; yoldan geçenlere, ben deli miyim diye sorar mı?