İstanbul

Temel İstanbul'a gitmiş. Burada İstanbul'lu bir kızla arkadaşlık etmeye başlamış. Bir gün beraber dolaşırlarken kız, yerdeki bir muz kabuğunu görmemiş ve üzerine basmış. Dengesini kaybetmiş fakat refleksle ani bir hareket yapmış. Bu sırada karşıdan gelen Temel istemeden de olsa kızın iç çamaşırı giymediğini görmüş. Kız zar zor dengesini sağlayıp, son anda yere düşmekten kurtulmuş.

Kız hem neredeyse yere düşecek olmaktan hem de Temel'in iç çamaşırı giymediğini görmesinden çok utanmış. Bozuntuya vermemek için Temel'e sormuş: Refleks hakkında devamını oku »

İstanbul'un Laleli semtini bilirsiniz. Laleli'de yine bu isimle anılan tarihi bir cami vardır. Bu semt ve cami hakkında anlatılan ilginç de bir öykü vardır.

Laleli Camii'ni Sultan III. Mustafa yaptırmıştır. Sultan Mustafa bu camii yaptırırken; bu semtte Laleli Baba namında bir din büyüğünün yaşadığını, gerçek bir mürşit olduğunu, hikmetli sözler söylediğini öğrendi. Padişah bu zatla görüşmek, söz ve sohbetinden yararlanmak istedi. Cami inşaatını denetlemeye geldiği bir gün, adamlarına Laleli Baba ile görüşmek istediğini bildirip davet ettirdi. Padişahın buyruğu hemen Laleli Baba'ya ulaştırıldı. O da hemen davete icabet etti. Bu Dünyada En Güzel Şey Nedir? hakkında devamını oku »

Temel, İstanbul'a gitmiş. Boğaz köprüsünden geçerken bavulu denize düşmüş. Bir süre bavulun ardından çaresiz bakmış... Sonra da kendini teselli etmiş:

- Amaaan!... Düşerse düşsün, anahtarı bendedir!

Sultan 3. Murat Han o gün bir hoştur. Telaşeli görünür. Sanki bir şeyler söylemek ister sonra vazgeçer. Neşeli deseniz değil, üzüntülü deseniz hiç değil. Veziriazam Siyavuş Paşa sorar:

- Hayrola hünkarım. Canınızı sıkan bir şey mi var?

- Akşam garip bir rüya gördüm. Padişahın İşi Ne? hakkında devamını oku »

Anadolu'dan İstanbul'a para kazanmaya gelen insanlar her zaman olmuştur. Uzun zaman önce bu insanlardan fakir olanlar geçimlerini hamallık yaparak sağlarlarmış. Hamallık yapabilmek için ise kalın bir ipe sahip olmak lazımmış. Bir kalın ipe bile sahip olmayanlar ise hakir görülüp, "ipsiz" diye anılırlarmış.

İşte "ipsiz sapsız" deyimi buradan doğmaktaymış.