Fıkralar

Hoca'nın iki karısı varmış. Bir gün "En çok hangimizi seviyorsun?" diye sormuşlar. Hoca söylemek istememiş. Yeni karısı sormuş:

- İkimiz de göle düşsek, önce hangimizi kurtarırdın?

Hoca eski eşine:

- Sen biraz yüzme biliyordun degil mi?

Hoca, bir gece gürültüyle uyanmış. Bakmış, bir hırsız eşyaları topluyor... Korkmuş, sesini çıkartmamış ama peşine de düşmüş. Az sonra, durumu fark eden hırsız, kızgınlıkla sormuş:

- Neden beni takip ediyorsun efendi?

Hoca sakin sakin yanıtlamış:

- Ben... demiş; sırtında taşıdığın evin sahibiyim!

Palavracının biri başına topladığı üç beş cahile karşı övünüp duruyormuş:

- İşte ben güçlü ve maharetli bir adamım! Evet, ben Halep'te bulunduğum sıralarda altmış arşın uzağa atlamış bir kimseyim!..

Nasreddin Hoca da bu sırada oradan geçiyormuş. Palavracının yanına yaklaşıp:

- Yaa! demiş. Demek sen altmış arşın atlarsın? Haydi atla da görelim!

Adam hık mık etmiş:

- Ama... demiş. Ben Halep'te atlamıştım!

Hoca kızmış:

- Canım! demiş. Halep oradaysa arşın burada!

Nasreddin Hoca oğlunun eline bir testi tutuşturup çeşmeden su getirmesini istemiş. Çocuk dışarı çıkarken de ensesine bir tokat atıp:

- Testiyi kırma ha! diye öğüt vermiş.

Bunu gören komşulardan biri:

- Yahu Hocam! demiş. Henüz testiyi kırmadan niye dövüyorsun yavrucağızı?

Hoca cevap vermiş:

- Testiyi kırdıktan sonra neye yarar be birader!

Bir gün Nasreddin Hoca nın eşeği çalınmış. Can sıkıntısı içinde durumu komşularına anlatınca her kafadan bir ses çıkmaya başlamış. Birisi:

- Hocam demiş niye ahırın kapısına iyi bir kilit takmadın sanki?

Bir başkası:

- Evine hırsız giriyor da senin nasıl haberin olmuyor?

Bir diğeri de:

- Hocam! demiş. Kusura bakma ama eşeğin çalınmasına en büyük sebep yine sensin. Çünkü doğru dürüst bir ahırın bile yok. Nerden baksan dökülüyor.

Hoca kızmış:

- Yahu! demiş. El insaf, kabahatin hepsi benim mi? Eşeği çalanın hiç mi suçu yok?